Uczeń z dysleksją. Sprawdź 4 zasady pomocy uczniowi z dysleksją – ćwiczenia multimedialne dla dyslektyka – Ei System
Uczeń z dysleksją to wyzwanie dla każdego nauczyciela. W polskich szkołach z roku na rok rośnie liczba uczniów zmagających się z dysleksją rozwojową. W badaniach prowadzonych przez prof. Martę Bogdanowicz odsetek ten szacowany jest na 10%. Nic więc dziwnego, że standardem w placówkach edukacyjnych staje się terapia pedagogiczna ukierunkowana na wsparcie takiego ucznia. Jednak, aby praca z małym dyslektykiem była skuteczna, należy zadbać o przestrzeganie kilku kluczowych zasad. Podsumowujemy je poniżej.
Uczeń z dysleksją, a jego zaangażowanie
Badania potwierdzają, że uczniowie zaangażowani w zajęcia korekcyjno-kompensacyjne osiągają lepsze efekty w nauce, a ich terapia przynosi lepsze efekty niż u uczniów, których zaangażowanie w wykonywane ćwiczenia jest niskie. Jak budować aktywność ucznia podczas zajęć? Przede wszystkim odnajdując z nim wspólny język i podtrzymując poziom energii podczas spotkania:
- Jeśli prosisz ucznia o zabranie głosu – nie przerywaj, nie kończ wypowiedzi za niego. Pokaż, że jego wypowiedź jest ważna i stwórz warunki do tego, aby usłyszeć coś, czego być może się nie spodziewałeś.
- Aktywnie słuchaj ucznia: dawaj sygnały zainteresowania tym, co mówi (np. utrzymuj kontakt wzrokowy, kiwaj głową) oraz sygnały rozumienia jego wypowiedzi (np. wykorzystuj słowa użyte przez ucznia, parafrazuj).
- Utrzymuj uwagę ucznia i dbaj o jego skupienie na przestrzeni całych zajęć. Jeśli zauważasz spadek koncentracji – rozbawiaj i wyjaśniaj. Pytaj ucznia o jego doświadczenia i skojarzenia, ilustruj przykładami, zmieniaj formę przekazu – korzystaj z różnych materiałów i oddziałuj na różne zmysły.
Współpracuj z rodzicami
Nawet najlepszy nauczyciel i pedagog wiele nie osiągnie, jeśli uczeń nie będzie wspierany i motywowany do pracy przez swoich rodziców lub opiekunów. Dysleksja nie jest problemem, który uczeń pozostawia w szkole, ale wyzwaniem, z którym zmaga się także w domu. Dlatego ważne, by rodzice angażowali się w terapię ucznia zmagającego się z dysleksją:
- Zadbaj o regularny kontakt z opiekunami ucznia. Ustal dogodną częstotliwość wymiany informacji, a w razie konieczności kontaktu zdalnego – skorzystaj z intuicyjnych i efektywnych rozwiązań, np. komunikatorów czy wideokonferencji.
- Zwróć uwagę na jakość przekazywanych informacji. Monitoruj i porównuj postępy na zajęciach w szkole i w domu: podkreślaj osiągnięcia, identyfikuj najsłabsze punkty. Dawaj dokładne wskazówki, wyjaśniaj i doradzaj, akcentuj najważniejsze elementy pracy w domu. Pytaj i rozwiewaj wątpliwości.
- Zadbaj o motywację rodziców. Mów o korzyściach i pozytywnych rezultatach, jakie przyniesie ich wysiłek. Wskazuj, co zyska dzięki temu dziecko, ale też czego uniknie. Na drodze do celu stawiajcie przed sobą kamienie milowe, dzielcie pracę na etapy – aby motywacji starczyło na całą drogę.
- Obserwuj postawę rodziców i ich nastawienie do pracy z dzieckiem. Pamiętaj, że za każdym naszym zachowaniem kryje się jakaś potrzeba. Jeśli mobilizacja rodziców spada – zastanów się, co za tym stoi i co mógłbyś zrobić, aby zadbać o potrzebę rodzica i dzięki temu zmotywować go do zmiany postawy.
Pamiętaj o kompensacji
Uczeń z dysleksją może być postrzegany przez rówieśników lub samego siebie jako osoba z pewnymi wadami wynikającymi z dysleksji. Należy przy tym pamiętać, że osoba z dysleksją często wykazuje ponadprzeciętne zdolności w innych obszarach, które należy wzmacniać i eksponować budują samoocenę ucznia z dysleksją. Najczęściej dyslektycy wykazują m.in. zdolności artystyczne czy też dużą kreatywność. Dlatego w pracy z dyslektykiem należy pamiętać także o konieczności kompensacji.
Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne nie tylko aktywizują ucznia z dysleksją, ale też rozwijają jego cechy osobowościowe i zdolności poznawcze. W trakcie takich zajęć pod okiem pedagoga-terapeuty uczeń zdobywa nowe kompetencje i pracuje nad doskonaleniem umiejętności już zdobytych. Jednocześnie buduje wiarę we własne możliwości, zwiększa swoją samodzielność oraz ma szansę obniżyć poziom odczuwanego stresu. Celem kompensacji jest więc nie tylko przezwyciężanie trudności i osiąganie sukcesów, ale także zwiększanie dziecięcej motywacji i mobilizowanie ucznia z dysleksją do działania.
Różnicuj formę ćwiczeń
Powtarzanie tych samych ćwiczeń jest nużące. Dlatego w terapii uczniów z dysleksją warto stosować rozmaite formy pracy z dzieckiem: sięgając zarówno po karty pracy, ćwiczenia manualne, jak i programy multimedialne. Takie zróżnicowane elementy łączy w sobie seria Eduterapeutica, oferująca zarówno tradycyjne, jak i zdalne materiały dedykowane pracy z uczniami o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Eduterapeutica zawiera blisko 2000 form ćwiczeń, w tym kart pracy i gier multimedialnych, które poprawiają zaangażowanie uczniów i oferują różnorodne formy wsparcia, dedykowane również uczniowi z dysleksją.
Korzystanie z Eduterapeutica SPE dla klas 1-3 (kliknij i sprawdź) i Eduterpeutica SPE dla klas 4-8 (kliknij i sprawdź) możliwe jest m.in. za pośrednictwem platformy edukacyjnej educhmura.pl. To doskonałe rozwiązanie dla nauczycieli i rodziców ceniących sobie sprawdzone materiały oraz szybki i sprawny dostęp do zakupionych treści. Warto podkreślić, że educhmura.pl pozwala nie tylko na wykorzystanie udostępnionych pomocy w trakcie zajęć szkolnych, ale również w domu, gdyż programy Eduterapeutica SPE są wówczas umieszczone na wirtualnym dysku.
Ćwiczenia multimedialne dla dyslektyka to jeden z podstawowych atrybutów efektywnej terapii. O skuteczności terapii w przypadku ucznia zmagającego się z dysleksją decyduje wiele czynników. Obok kwalifikacji osoby prowadzącej oraz włączenia w proces terapii rodziców, na jakość zajęć korekcyjno-kompensacyjnych wpływają także przyjęte formy pracy z dzieckiem. Szczególnie istotny jest dobór takich materiałów edukacyjnych, które będą atrakcyjne i angażujące uwagę ucznia, a jednocześnie spełnią wszystkie wymagania terapii. Wszystkie te cechy oferują nam multimedia dedykowane uczniom z dysleksją. Prezentujemy najciekawsze z nich.
Rola zajęć korekcyjno-kompensacyjnych
Szczególnie w środowisku szkolnym, wśród swoich rówieśników, uczniowie z dysleksją mogą mierzyć się z ich oceną przez pryzmat doświadczanych trudności w nauce. Świadomość posiadanych deficytów, porównywanie się z kolegami może także znacząco wpływać na ich samoocenę. Dlatego tak ważne w pracy z małym dyslektykiem jest korygowanie identyfikowanych zaburzeń, jak i kompensacja ukierunkowana na eksponowanie i rozwijanie jego mocnych stron lub ponadprzeciętnych zdolności w innych obszarach.
Obie te funkcje doskonale pełnią zajęcia korekcyjno-kompensacyjne. Ich celem jest przede wszystkim aktywizacja ucznia, rozwój jego naturalnych cech i atrybutów oraz zdolności poznawczych i percepcyjno-motorycznych. Zajęcia realizowane są przez pedagoga-terapeutę, który prowadzi i wspiera ucznia w zdobywaniu nowych umiejętności i doskonaleniu już posiadanych. Dzięki temu uczeń z problemami w nauce buduje wiarę we własne możliwości, redukuje stres i rozwija samodzielność w działaniu. Dla zwiększenia efektywności uczestnictwa w takich zajęciach warto stosować różnorodne formy ćwiczeń i terapii, w tym ćwiczenia multimedialne dla dyslektyka. Znajdziemy je w serii Eduterapeutica SPE, oferującej materiały dla uczniów klas 1-3 (Eduterapeutica Specjalne Potrzeby Edukacyjne dla klas 1-3) i dla klas 4-8 (Eduterapeutica Specjalne Potrzeby Edukacyjne dla klas 4-8)
Wzmacnianie koncentracji
Jednym z rodzajów ćwiczeń multimedialnych dla dyslektyków są te pozwalające ćwiczyć koncentrację. Najczęściej przyjmują formę interaktywnych gier dostępnych na kilku poziomach trudności. Mogą polegać na przykład na:
- “łapaniu” za pomocą myszki lub klawiszy klawiatury jednego rodzaju elementów pojawiających się na ekranie, przy jednoczesnym unikaniu elementów o innym kształcie czy kolorze,
- klikaniu przyciskiem myszy lub klawiszem klawiatury w reakcji na określone dźwięki, przy jednoczesnym zachowaniu braku reakcji na inny rodzaj dźwięku,
- układaniu na ekranie zadanego wzoru z dostępnych elementów z zastosowaniem określonych zasad np. dotyczących łączenia / unikania łączenia ze sobą pewnych rodzajów.
Zapamiętywanie przez zabawę
Równie ważne są gry i zabawy multimedialne, które uczą zapamiętywania reguł. Takie ćwiczenia mogą trenować na przykład pamięć słuchową lub pamięć stosunków przestrzennych. Zadaniem ucznia może być między innymi:
- odwracanie zakrytych elementów, np. kart, kafelków, zapamiętywanie ich zawartości i położenia, a następnie wskazywanie par,
- wysłuchanie nagrania, na którym słychać kilka różnych odgłosów, a następnie samodzielne odtworzenie ich w tej samej kolejności.
